Płyty z poliwęglanu komorowego są bardzo chętnie wykorzystywane w budownictwie. Popularność tworzywo to zawdzięcza swoim właściwościom mechanicznym i termicznym. Klienci często wybierają ten rodzaj płyt do aranżacji wejść do budynków (daszki nad drzwiami), a także budowy zadaszenia balkonu czy tarasu.

Bardzo dobre parametry izolacyjne, dobra przepuszczalność światła oraz niski ciężar sprawia, że materiał ten stał się konkurencyjny w stosunku do szkła. Daszki nad drzwiami czy zadaszenia nad tarasem lub werandą zapewniają budynkom ciekawy wygląd, bez dużego nakładu środków i pracy.

Zadaszenia z poliwęglanu nie wymagają masywnej, ciężkiej, a tym samym kosztownej konstrukcji nośnej.

Na życzenie klienta docinamy płyty na wymiar bez dodatkowych opłat.

Praktyczne porady dotyczące montażu:

Płyty należy montować ze spadkiem kanalików w dół. Położenie takie zmniejsza ryzyko gromadzenia się brudu oraz ułatwia grawitacyjne odprowadzanie skraplającej się wody.
Zadaszenia z płyt komorowych należy zawsze projektować z zachowaniem przynajmniej 5% spadku, przy czym zaleca się spadek 10% i większy
Płyty poliwęglanowe pozostają stabilne podczas długotrwałej pracy w zakresie temperatur od -40° C do +120° C.
Płyty należy składować na płaskiej powierzchni, przykrywając je nieprzezroczystym jasnym materiałem w celu zabezpieczenia przed wiatrem, deszczem i słońcem. Jeśli to możliwe płyty najlepiej składować w pomieszczeniach z dala od warunków atmosferycznych.

Cięcie płyt
Płyty z poliwęglanu można ciąć piłą tarczową o drobnych zębach lub piłą ręczną pod niewielkim kątem. Podczas cięcia płyta musi być podparta możliwie blisko ostrza i należycie unieruchomiona, by wyeliminować naprężenia i wibracje.
Należy usunąć z płyty pył i wiórki sprężonym powietrzem, a otwarte końce, powstałe po rozcięciu płyty, należy zabezpieczyć taśmą paroprzepuszczalną, chroniącą przed wnikaniem do kanalików kurzu i insektów.

Wiercenie płyt
Otwory w płytach kanalikowych z poliwęglanu można wiercić za pomocą typowych wierteł do metalu lub wierteł widiowych.
Nie wolno wiercić otworów bliżej niż 40 mm od brzegu płyty. Przy nawiercaniu otworów przeznaczonych na śruby mocujące należy pamiętać, aby średnica otworu była o 2 mm większa od średnicy wkrętu.
Należy pamiętać, aby płyta podczas wiercenia przylegała do podłoża.

Montaż płyt
Do montażu płyt można zastosować różnego rodzaju mocowania, występujące na rynku. W zależności od grubości płyt, wielkości obciążenia i sposobu mocowania należy dostosować rozstawy podpór w konstrukcji nośnej. Przy dobieraniu rozstawu podpór zaleca się skorzystanie ze szczegółowych wykresów i tabel opracowanych przez producentów płyt.
Płyty poliwęglanowe posiadają warstwę chroniącą przed promieniowaniem UV, która zabezpieczona jest folią maskującą z licznymi nadrukami. Płyty należy montować tą stroną ku górze.
Przed montażem płyty należy usunąć część folii zabezpieczającej, a pełnego usunięcia folii maskującej dokonać niezwłocznie po zamontowaniu płyt.
Z uwagi na rozszerzalność cieplną płyt poliwęglanowych, nie można osadzać ich zbyt ciasno. Montaż płyt bez wystarczającego luzu zaowocuje naprężeniami cieplnymi i zniekształceniami płyty. W praktyce wymagany luz dylatacyjny można ocenić na 3,5 mm na każdy metr długości lub szerokości formatki.
Należy zwrócić szczególną uwagę przy doborze uszczelek i innych materiałów potrzebnych do montażu, czy nie oddziałują szkodliwie na płyty.

Konserwacja płyt
Do mycia używać letniej wody z dodatkiem łagodnych środków czyszczących,
Unikać czyszczenia na sucho, ponieważ cząstki piasku i kurzu przywierające do powierzchni płyt mogą ją porysować.
Unikać kontaktu zabezpieczonej przed UV powierzchni płyt z rozpuszczalnikiem butylowym, alkoholem izopropylowym.